Nieuw verhaal: Maya en elf Twinkel smeden een plan

‘Pas op Kato, de jongens komen naar ons toe’, roept Maya. Snel stappen Maya en Kato over de speelplaats richting juf. Bij de juf voelen ze zich veilig. Ze hebben schrik van de grote jongens, want ze plagen hen altijd. Ze zijn twee jaar ouder en ze gedragen zich stoer. Marco is de aanstoker. Hij heeft lang haar en draagt altijd donkere kledij. Tom brabbelt er altijd op los en wil altijd in de belangstelling staan. Zijn haar zet hij meestal met gel omhoog zodat hij er groter uitziet. Bryan is een echte vechtersbaas en gaat voor niemand uit de weg. Hij draagt altijd kettingen en armbanden met zilverkleurige pinnen op. De meeste meisjes hebben schrik van hem. Maya en Kato vinden het niet leuk dat de jongens hen altijd plagen. De juf is op de hoogte, maar ze zijn haar altijd te snel af. Ze worden wel in het oog gehouden, maar erg vinden ze dat niet. Vandaag besluiten Marco, Tom en Brian om de schooltas van Maya en Kato te verstoppen. Ze wachten hen op. Eens Maya en Kato hun schooltas tegen de muur van de speelplaats hebben gezet sluipen ze hen voorbij. Ze nemen hun schooltas en als ze voorbij Maya en Cato lopen roepen ze : ‘BOE!’ Maya en Kato schrikken. Ze zien dat ze hun schooltas hebben genomen en proberen hen nog achterna te lopen. De jongens zijn veel sneller en verdwijnen met hun schooltassen. ‘Wat moet ik nu doen? Mijn huiswerk zit in mijn schooltas en ik heb nu geen boterhammen meer om te eten vanmiddag’? zegt Kato. ‘Ik heb nu ook geen eten meer voor deze middag. We moeten rustig blijven en het de juf vertellen.’ Zegt Maya

De verkeerde jas

'Neem je jas maar van de kapstok', zegt de juf.
Alle peutertjes nemen hun jas en stappen de klas binnen.  Hun jas aandoen duurt toch wel eventjes. 
'Is dit jouw jas', vraagt de juf aan Tibo.
Tibo knikt en doet zijn jas aan.
Raar, denkt de juf.  Deze jas heeft een hoge kraag en een riem in de zij. Dit lijkt mij toch een meisjesjas.
Eens de jas aan stapt de juf met alle peutertjes naar de speelplaats.  De andere juffen kijken raar op als Tibo voorbijstapt. 
'Hij draagt toch een meisjesjas', zegt de juf van de derde kleuterklas.
De juf van Tibo knikt, maar is echt overtuigd dat Tibo de juiste jas aanheeft.
Na de speeltijd komen alle peutertjes binnen en hangen hun jas aan de kapstok.  De juf kijkt nog eens en ziet opeens dat Tibo de jas van Marie aanhad.
Ha, ha, de juf had zich vergist.

De rode laarsjes

Op zolder vindt Maya een grote bruine kist. Voorzichtig doet ze het deksel open. PieeeeeP..... je hoort aan het gepiep dat deze kist al lang niet meer open is geweest.  Eens het deksel open, kijkt Maya verrast! Allemaal oude spullen van vroeger. Alles mooi ingepakt.  Maya's ogen zien opeens een leuke rode ronde doos met een bijpassend deksel. Voorzichtig tilt Maya het deksel van de doos op. Oh, wat een mooie rode laarzen. Ze zijn net als nieuw, maat 36. Mijn maat, denkt Maya.  Ze doet haar pantoffels uit en trekt de laarzen aan. Ze passen perfect! In de grote spiegel die tegen de muur staat, kan Maya de laarzen bekijken.  Mooi, dit is wat ik nodig heb, denkt Maya. Met de rode laarzen aan stapt Maya de trap af. Ze hoort oma in de keuken bezig. Hopelijk vindt oma het niet erg dat ik mama's laarzen aanheb.
Eens in de keuken, stapt Maya naar oma toe.  'Kijk eens oma, er is iets verandert aan mij', zegt Maya.
Oma kijkt verbaasd naar Maya. Eigenlijk ziet oma niet dat er iets verandert is, maar al snel vallen haar ogen op de rode laarzen. 'Jij bent op zolder geweest. Ik zie het aan de laarzen, ' zegt oma.
Oma gaat op de stoel zitten en mijmert even weg.  Ik zie aan oma dat de herrinneringen aan mijn mama naar boven komen.
'Weet je, deze laarzen hebben een speciale kracht. Met deze rode laarzen en de rode toverstaf kun je toveren.' Jouw mama kon dit zo goed. Als je het wil, dan kan ik je met de rode laarzen en toverstaf leren omgaan', zegt oma.
'Super', zegt Maya en wil meteen beginnen.

Wedstrijd : Sprookjes- 120 woorden

De opdracht bij 120 w is een prookje uit 120 woorden te maken.  Een echte uitdaging want je wil toch alles vertellen in zo weinig woorden.
Ik vind dit superleuk om te doen.  Nu maar duimen en hopen hé.

Zie hieronder de tekst:

Aan het bos woont een speciaal meisje, Maya. Ze kan praten met bomen, dieren en planten. Tijdens haar dagelijkse wandeling vindt ze een blauwe steen.Ze stapt ermee naar meneer eik.

‘Kijk, ik heb een blauwe steen gevonden’, zegt ze.

Dit is een vriendschapssteen en heet lapis lazuli. Wrijf erover en spreek volgende spreuk’, zegt meneer eik.

Maya wrijft erover en herhaalt:

Steen, steen, blauwe steen.

Neem mij mee.

Steen, steen, blauwe steen,

Tover je kracht om me heen.

Rondom Maya vormt zich een blauw licht.

Hé, meisje je hebt me geroepen?

Maya schrikt, herpakt zich en vraagt: ‘Waar dient een vriendschapssteen voor’?

Geef mij door, zo worden jou vrienden bewust dat echte vriendschap bestaat’, zegt de blauwe steen.

Na een korte adempauze

Na een korte adempauze vlieg ik er morgen opnieuw in.  Het is wel eens nodig om alles eens goed te laten bezinken en een verhaal eens een tijdje opzij te leggen.  Als je het verhaal dan opnieuw leest, dan krijg je soms nieuwe ideeën om het verhaal verder uit te werken. 
Ik heb er zin in.  Morgen start ik met het verhaal 'De krokofant' eens opnieuw te lezen en te herwerken waar nodig.

Kathy

Verhalenbundel Wintertijd

Heb bericht ontvangen dat mijn tekst: Het sneeuwballengevecht in het boek: Verhalenbundel Wintertijd zal verschijnen.
Vind het superleuk. 
Ik heb alvast deze verhalenbundel besteld via Yalenbooks

Kathy

Wanneer is een verhaal goed????

Na een discussie op schrijversonline.nl ben ik toch een beetje teleurgesteld, maar tegelijkertijd ook blij om te kunnen nadenken over de opmerkingen.

Een eigen verhaal vertellen aan een groep kleuters van een collega.  Ik was zeer blij om te zien hoe de kleuters reageerden op mijn verhaal.  Ze hadden de lijn in mijn verhaal echt mee, maar blijkbaar is mijn voorleestechniek ook zeer belangrijk om een verhaal aan te brengen.

Een verhaal ter publicatie aanbieden moet technisch gezien in orde zijn.  Als ik dan zelf boeken zoek om voor te lezen aan mijn groep of een andere groep kleuters dan moet ik geregeld de tekst aanpassen zodat ik de kleuters blijf boeien. De prenten vinden ze wel super, maar ik vind het dan toch spijtig om de tekst te moeten aanpassen. 
Ik vind het alvast superleuk om eigen verhalen te schrijven.  Ik probeer met alle opmerkingen van mensen rekening te houden.
Ik blij er alvast in geloven om ooit een prentenboek of verhalenbundel te kunnen uitgeven via een uitgever.
Een droom mag je niet zomaar laten varen, vind ik!!!!!
Kathy

Een monster in huis verteld aan een groep kleuters.

Vandaag heb ik nog een verhaal kunnen vertellen aan een groep kleuters.  Ik vertelde het verhaal als voorleesverhaal, dus zonder prenten.  Het was voor mij een superervaring om te zien dat de kleuters zo geboeid waren door mijn verhaal. Ze leefden echt mee met het verhaal en het personnage. 
Door gebruik te maken van klanken in mijn verhaal, leefde het verhaal ook meer.  Achteraf konden ze vlot de korte inhoud navertellen.  Ze vertelden zelfs eigen ervaringen en bevindingen.

Korte inhoud: Maya is bang van enge geluiden en op haar kamermuur ziet ze opeens een schaduw van een monster. Eerst is ze bang, maar nadien raapt ze alle moed bijeen om het monster aan te spreken.
Is dit nu een monster of niet?
Wie meer te weten wil komen over het verhaal, laat het mij weten.

groetjes
Kathy

Verhaal : Prinses Maya verteld aan een groep kleuters

Deze namiddag heb ik mijn verhaal: Maya en de ridders verteld aan kleuters van de 2e kleuterklas.  Het was zeer leuk te ervaren dat de kleuters geboeid waren door het verhaal.  Ze keken geboeid toen ik het hen vertelde.  Tijdens het verhaal probeerde ik er hen ook bij te betrekken door enkele vragen te stellen. Na afloop was ik zeer tevreden over hun reactie.
Ik stelde hen vragen over de inhoud van het verhaal en ze konden al heel vlot het verhaal in het kort navertellen.  De jongens toonden interesse voor de ridders en de meisjes voor prinses Maya.
Dit moedigt mij aan om zeker nog enkele verhaaltjes over mijn hoofdpersonnage "Maya" te schrijven.
Donderdag vertel ik alvast nog een verhaaltje aan hen en dit keer wordt het : "Maya en het monster"

Kathy

Een tweetal verhalen voorlezen aan kleuters

Volgende week zal ik een tweetal van mijn verhaaltjes voorlezen aan een groep kleuters. Ik ben wel eens benieuwd naar hun reacties.
Zal  al snel merken of ze meestappen in het verhaal en als ze het verhaal goed kunnen volgen.
Ben echt wel benieuwd.
De reacties zet ik dan volgende week op mijn blog.
Kathy

Titel van een verhaal

Ik vind het moeilijk om een correcte titel voor mijn verhaaltjes te vinden.  Eigenlijk mag je in de titel nog niet alles vrijgeven want dit maakt het voor de lezers niet echt spannend.
Met het verhaal Maya en de ridders heb ik wel wat moeite gehad.  Ik had eerst als titel: Maya kan toveren, dan  Prinses Maya maar de titel Maya en de ridders vind ik perfect.
Ik ben echt fier op het resultaat.

Momenteel ben ik aan het oefenen om een nonsensverhaal neer te pennen.  Het lijkt mij zeer boeiend, maar echt wel moeilijk hoor.

Hopelijk kan ik binnenkort een stukje van het verhaal op mijn blog zetten.
groetjes
Kathy

Verhaal : Prinses Maya

Na enkele opbouwende tips heb ik de titel van mijn verhaal "Maya kan toveren " gewijzigd in "Prinses Maya". Heb leuke positieve opmerkingen doorgekregen en ook enkele tips om mijn verhaal nog te kunnen verbeteren.  Ik moet er wel op letten om zo weinig mogelijk stopwoorden te gebruiken.  Ik denk dat dit vooral komt doordat we in ons dialect dit regelmatig gebruiken.  Ik had ook enkele zaken in het vet getypt, maar blijkbaar is dit niet echt nodig.  Mijn verhaal heb ik aangepast ben er zeer tevreden over.
Het blijft voor mij telkens boeiend om een nieuw verhaal te kunnen schrijven.
Dit verhaal is vooral bestemd voor kinderen tussen 7j en 9j.

Zie hieronder de inleiding van mijn verhaal.  Wil je het vervolg kennen, laat het mij gerust weten.
Klets- boem. Maya gooit de deur dicht en komt met grote stappen binnen. Ze hangt haar rode jas aan de kapstok en zet haar schooltas op de grond. ‘MAMA’….., roept Maya. ‘IK BEN THUIS’. Mama zit in de keuken. Na het avondeten gaat Maya nog wat in de tuin spelen. Ze stapt naar de schommel, gaat op het plankje zitten en neemt met beide handen de touwen vast. In plaats van te schommelen denkt Maya nog na over de vechtpartij tussen haar vriendje Storm en de brutale Lucas. Net op dat moment komt er een witte tortelduif op haar schouder zitten en begint in haar bruine lokken te pikken. Dit kriebelt wel een beetje. ‘Hallo Maya, waarom ben je aan het piekeren’, vraagt de tortelduif. Maya kijkt op, maar ze vindt het wel leuk dat ze even met het duifje kan praten. ‘Ach, op school heb ik mijn vriendje storm zien vechten met de brutale Lucas. Lucas is een echte vechtersbaas en draagt altijd zwarte armbanden en riemen met pinnen op. Hij sloeg ermee in het gezicht van Storm en hij bloedde enorm.’, vertelt Maya. ‘Waarom waren ze aan het vechten’, vraagt de tortelduif. ‘Lucas wou de autokaarten van Storm pakken. Storm wou ze niet geven en Lucas begon te roepen, te schoppen en te slaan op Storm’, zegt ze. ‘Ruzie maken en vechten is toch niet nodig’, zegt duifje. ‘Neen, ik vind vechten en ruzie maken niet leuk. Als er ruzie wordt gemaakt ben ik bang. Ik hou me dan liever afzijdig. Het liefst zou ik dan willen dat ze stoppen met ruzie maken. Als ze roepen dan hou ik mijn handen op mijn oren, want ik ben zo bang. Ik ben bang dat ze mij ook zullen pijn doen’, zegt ze Wordt vervolgd Kathy

Nieuw verhaal "Maya kan toveren"

Heb mijn 2e huiswerkopdracht ingestuurd.  We moesten een eigentijds sprookje maken.  Ik heb geprobeerd om een verhaal te schrijven die eenvoudig is- voor kinderen van 7 jaar en met een boodschap.  Mijn hoofdboodschap in het verhaal = Ruzie maken en vechten is niet leuk.  Er zijn namelijk ook andere mogelijkheden zodat we niet hoeven te vechten.  Daarom heb ik in het verhaal Maya laten toveren.
Ben eens benieuwd naar de bevindingen die ik zal krijgen i.v.m mijn huiswerkopdracht.
Van zodra ik reactie krijg zet ik een stukje van het verhaal op mijn blog.

Wat ik wel spijtig vind is dat er weinig mensen reageren op mijn blog.  Ik krijg wel reacties dat het gelezen wordt, maar heel weinig mensen sturen mijn hun bevindingen door.

groetjes
Kathy

Schriftelijke cursus bij Annie Van Gansewinkel

Heb deze week mijn 1e huiswerktaak verbeterd teruggekregen.  Was aangenaam verrast door de leuke commentaar en daarnaast ook de tips om mijn verhaaltje nog te kunnen verbeteren. We moesten een verhaal doorsturen die de geluiden die we s'nachts kunnen horen weergeven.  Het verhaaltje mocht niet langer zijn dan 1 A4 tje, dus het moest kort zijn.
Eigenlijk vind ik het wel leuk om korte verhalen te schrijven volgens opdracht.  Het is een uitdaging om een verhaal kort te houden en toch de spanning er wat in te brengen.
Het zou heel leuk zijn moest ik deze verhaaltjes kunnen bundelen in een verhalenbundel en een illustrator vinden die mijn verhaaltjes kan illustreren.
Hieronder een stukje van mijn verhaaltje:

Maya ziet een monster

WOEHOE, WOEHOE, RIKKETIKKETIK. Maya schrikt wakker. De wind waait hard en de regen tikt op het raam. Ze kijkt bang om zich heen en al snel verstopt ze zich onder haar deken. Enkel haar bruine lokken zie je boven haar dekens uitsteken.

KABOEM, KABOEM, doet het hartje van Maya. Voorzichtig  kijkt ze van onder haar deken en op de muur naast haar bed ziet ze een schaduw van een heel groot monster. WOEHOE, WOEHOE doet de wind opnieuw. De armen van het monster bewegen heen en weer en het lijkt net of het monster haar wil vastpakken. RIKKETIKKETIK- WOEHOE. De regen slaat harder en harder tegen het raam en het waait heel fel.

groetjes
Kathy

Cursus

Heb mij ingeschreven om de schriftelijke cursus 'Kinderverhalen schrijven' bij Annie Van Gansewinkel'.
Heb alle info ontvangen i.v.m. de cursus, eerste huiswerktaak opgestuurd. Ben benieuwd wat ik als commentaar zal krijgen i.v.m. mijn huiswerktaak.
Kathy

Verhaal : Maya hoort een stem in het bos

Zie hieronder een stukje van het verhaal 
‘Maya, wil je mij nog even helpen met de afwas?’ vraagt mama. Maya wil nog een wandeling maken in het bos, maar beslist om mama eerst te helpen. Mama wast de borden, kopjes en bestek terwijl Maya afdroogt. Vanuit de keuken zie je de kruidentuin waar haar mama veel tijd in doorbrengt. Haar vader werkt als tuinman en verzorgt de tuin rondom hun huis. Maya luistert en helpt mama geregeld in de kruidentuin. Ze leert Maya de namen en kenmerken van de kruiden. In hun tuin staat een grote eik met hoge takken. Bomen vindt Maya sierlijk en sterk, maar volgens haar zijn ze toch een beetje eenzaam. Als Maya klaar is met de afwas geeft ze mama nog een kus voor ze vertrekt. Ze stapt naar buiten langs de achterdeur. Haar paars gebloemd kleedje beweegt telkens ze stapt en haar bruine krullen wapperen in de wind. Ze geniet van het kleurenpallet om haar heen: het groene gras, de blauwe lucht, de vogels en een zacht briesje die haar wangen streelt. Na tien minuutjes stappen ziet ze een open plaats in het bos. Ze zet zich neer om wat uit te rusten en leunt met haar rug tegen een dikke,grote boom. Maya kan echt genieten van de natuur en snuift de frisse lucht op. Ze doet haar ogen dicht en luistert naar de geluiden die ze waarneemt. Ze hoort het gefluit van de vogels, het geritsel van blaadjes en een krekel die roept. Het is er zeer rustig en daar geniet ze van. Opeens hoort ze een stem. ‘Hallo, meisje, waarom leun je zo tegen mij aan’? Maya schrikt, springt recht en vraagt: ‘Wie praat er tegen mij’?

Verhalenbundel maken?

Ik ben er sterk over aan het nadenken om de verhalen van Maya te bundelen en deze eventueel als verhalenbundel te zien.
De hoofdpersoon is Maya.  De verhalen gaan allemaal over Maya en haar belevenissen.
Ik vraag mij wel af hoeveel verhalen je nodig hebt voor een verhalenbundel, maar ik denk het bij een 5 of 6 tal verhalen te houden.
Nu nog brainstormen en zien hoever ik geraak.
We zien wel, nietwaar.

Kathy

Idee voor een nieuw verhaal van Maya

Hallo,
Vandaag heb ik een ingeving en denk eraan om een verhaaltje te schrijven over hoe Maya zich voelt als ze Sinterklaas ontmoet.  Welke gevoelens bij haar naar boven komen, wat ze denkt enz....
Ben momenteel nog maar enkel iedeeën aan het neerschrijven want hoe het verhaal zal starten enz.. dat weet ik nog niet.
Ik hoop hier binnenkort een stukje te kunnen neerschrijven.
Tot binnenkort.
Merely

Tekening maken

Een leuke techniek: Je zoekt een foto/prent in een tijdschrift of boek. Je legt er één kant van een plastiek mapje op. Dan begin je de omtrek van de figuur te tekenen met zwarte acrylverf. Daarmee klaar, druk je de tekening op een tekenblad.  Let op! De acrylverf droogt vlug op dus je mag niet te veel aarzelen bij het overtekenen.
Dan ga je verder met dezelfde techniek als je de tekening invult met andere kleuren acrylverf.
Dit is een zeer leuke techniek en het effect vind ik speciaal.

Merely

Herschrijven en nog eens herschrijven

Soms kan ik mijn tekst lezen en herlezen.  Ben ik juist bezig.  Omschrijf ik alles wel goed.  Is het duidelijk genoeg?
Vandaag kreeg ik opmerkingen terug van de onlinecursus - kinderverhalen schrijven van schrijversonline en daar werd mij duidelijk dat ik teveel wil zeggen in een zin soms.  Het kan soms veel korter.
Nu mijn tekst nogmaals bekijken hoe ik het nog kan verbeteren.  "Show, don't tell" - is wel duidelijk voor mij maar ik mag het niet vergeten!!!!!

groetjes
Merely

Bevindingen

Vandaag heb ik nogmaals de inleiding van mijn verhaal wat herwerkt.  Hoeveel aanpassingen ik al heb aangebracht weet ik niet meer.
Soms ben ik overtuigd dat ik het bij het rechte eind heb, maar als ik dan na een paar dagen opnieuw kijk naar mijn tekst dan vind ik toch weer iets dat ik niet goed vind.
Ik probeer mijn verhaal dan ook luidop te lezen en dat helpt mij wel.
Zijn er nog mensen die hun bevindingen op mijn blog willen delen, ga gerust jullie gang.

groetjes
Merely

Maya en het blauwe kristal.

Hieronder een de inleiding van het verhaal:

Maya wordt wakker van het geklop op de deur.

“Opstaan Maya! Het is tijd!” roept oma.

Maya springt uit  bed.  Ze doet haar badjas en pantoffels aan.

Buiten hoort ze de vogeltjes fluiten.  Het huis van opa en oma staat aan de rand van de stad en het is hier erg rustig. Maya vindt het heerlijk om s’ochtends zo in stilte met alleen het geluid van de vogeltjes wakker te worden.

Opa en oma wonen hier al heel lang.  Al lang voordat Maya geboren was woonden ze hier al. Maya kijkt naar de tekening die aan haar muur hangt.  Het is een tekening van een elfje.  Dan aait ze met haar vinger over een van de vele elfenbeeldjes die op haar bureau staan.  Voorzichtig voelt ze aan de fijne vleugeltjes die op de rug van het elfje zitten. Als Maya verdrietig is dan praat ze tegen de elfjes.  Als er ruzie is op school of Maya ziet geweld op televisie, dan wordt Maya daar verdrietig van. Maya is ervan overtuigd dat het elfje naar haar luistert.  Het beeldje heeft ze van opa gekregen, nadat hij terugkwam van

zijn reis.  Opa brengt altijd iets mee als hij thuis komt van een avontuur.

 Volgens opa  is er een oplossing om de mensen die ruzie maken te helpen.  Er bestaat een speciale kristal’ Lapiz Lazuli’.  Deze kristal is eigenlijk een vriendschapssteen en iedereen die deze steen in zijn bezit heeft is veel verdraagzamer en maakt minder ruzie..

Voordat Maya naar beneden loopt glipt ze snel nog even de werkkamer van opa in.  Daar staat een mooi groot elfenbeeld. De elf staat op een voetstuk, heeft een blauw kleed aan en de vleugels zijn zilverkleurig.  Het lijkt net of deze elf naar Maya kijkt met haar blauwe ogen. Maya krijgt er een beetje de kriebels van.  Het beeld kijkt haar zo doordringend aan.  Ze hoopt dat opa snel weer terug thuis is van zijn reis.  Hij is al maanden geleden vertrokken. Als opa thuis is dan kan hij uren vertellen over zijn belevenissen.  Opa bestudeert de elfen en weet er alles over te vertellen.

Oma Zeno is een echte knuffeloma. Ze is lief en kan heel goed luisteren.  Oma Zeno is groot van gestalte, is fleurig gekleed en heeft zwart krulhaar.    

Opa René daarentegen vertoeft meestal in zijn werkkamer.Wat zo typisch is aan opa is dat opa een grijze stoppelbaard heeft, om te lezen draagt opa een bril en hij draagt ook altijd een pet.  Als we opa iets vragen, dan is hij het al snel vergeten.  Ja, ja dat is mijn verstrooide opa.

Wie wil reageren op deze inleiding, laat het mij alvast iets weten.
Merely

Verhaal : 10 kleine potloden.

10 kleine potloden

10 kleine potloden,
als sardienen in een pakje
lagen op de trap.
Het pakje zat wat strak,
dus wilden ze op stap

Na lang trekken en duwen,
plooide het pakje open,
Rood kwam eruitgekropen.
Blijven liggen heeft geen zin,
ik wil de wijde wereld in.

Tien kleine potloden,
Van oraje tot rood,
gaven zich bloot.
Gingen op stap,
en stapten van de trap.

Hond Felix kwam aangelopen,
Oranje zette het op een lopen,
Felix zag het potlood als een been,
en ging er mee heen.
Toen waren ze nog met negen.

 en het verhaaltje gaat verder...... tot er nog ééntje overblijft.