Vandaag heb ik nog een verhaal kunnen vertellen aan een groep kleuters. Ik vertelde het verhaal als voorleesverhaal, dus zonder prenten. Het was voor mij een superervaring om te zien dat de kleuters zo geboeid waren door mijn verhaal. Ze leefden echt mee met het verhaal en het personnage.
Door gebruik te maken van klanken in mijn verhaal, leefde het verhaal ook meer. Achteraf konden ze vlot de korte inhoud navertellen. Ze vertelden zelfs eigen ervaringen en bevindingen.
Korte inhoud: Maya is bang van enge geluiden en op haar kamermuur ziet ze opeens een schaduw van een monster. Eerst is ze bang, maar nadien raapt ze alle moed bijeen om het monster aan te spreken.
Is dit nu een monster of niet?
Wie meer te weten wil komen over het verhaal, laat het mij weten.
groetjes
Kathy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten