De verkeerde jas

'Neem je jas maar van de kapstok', zegt de juf.
Alle peutertjes nemen hun jas en stappen de klas binnen.  Hun jas aandoen duurt toch wel eventjes. 
'Is dit jouw jas', vraagt de juf aan Tibo.
Tibo knikt en doet zijn jas aan.
Raar, denkt de juf.  Deze jas heeft een hoge kraag en een riem in de zij. Dit lijkt mij toch een meisjesjas.
Eens de jas aan stapt de juf met alle peutertjes naar de speelplaats.  De andere juffen kijken raar op als Tibo voorbijstapt. 
'Hij draagt toch een meisjesjas', zegt de juf van de derde kleuterklas.
De juf van Tibo knikt, maar is echt overtuigd dat Tibo de juiste jas aanheeft.
Na de speeltijd komen alle peutertjes binnen en hangen hun jas aan de kapstok.  De juf kijkt nog eens en ziet opeens dat Tibo de jas van Marie aanhad.
Ha, ha, de juf had zich vergist.

De rode laarsjes

Op zolder vindt Maya een grote bruine kist. Voorzichtig doet ze het deksel open. PieeeeeP..... je hoort aan het gepiep dat deze kist al lang niet meer open is geweest.  Eens het deksel open, kijkt Maya verrast! Allemaal oude spullen van vroeger. Alles mooi ingepakt.  Maya's ogen zien opeens een leuke rode ronde doos met een bijpassend deksel. Voorzichtig tilt Maya het deksel van de doos op. Oh, wat een mooie rode laarzen. Ze zijn net als nieuw, maat 36. Mijn maat, denkt Maya.  Ze doet haar pantoffels uit en trekt de laarzen aan. Ze passen perfect! In de grote spiegel die tegen de muur staat, kan Maya de laarzen bekijken.  Mooi, dit is wat ik nodig heb, denkt Maya. Met de rode laarzen aan stapt Maya de trap af. Ze hoort oma in de keuken bezig. Hopelijk vindt oma het niet erg dat ik mama's laarzen aanheb.
Eens in de keuken, stapt Maya naar oma toe.  'Kijk eens oma, er is iets verandert aan mij', zegt Maya.
Oma kijkt verbaasd naar Maya. Eigenlijk ziet oma niet dat er iets verandert is, maar al snel vallen haar ogen op de rode laarzen. 'Jij bent op zolder geweest. Ik zie het aan de laarzen, ' zegt oma.
Oma gaat op de stoel zitten en mijmert even weg.  Ik zie aan oma dat de herrinneringen aan mijn mama naar boven komen.
'Weet je, deze laarzen hebben een speciale kracht. Met deze rode laarzen en de rode toverstaf kun je toveren.' Jouw mama kon dit zo goed. Als je het wil, dan kan ik je met de rode laarzen en toverstaf leren omgaan', zegt oma.
'Super', zegt Maya en wil meteen beginnen.

Wedstrijd : Sprookjes- 120 woorden

De opdracht bij 120 w is een prookje uit 120 woorden te maken.  Een echte uitdaging want je wil toch alles vertellen in zo weinig woorden.
Ik vind dit superleuk om te doen.  Nu maar duimen en hopen hé.

Zie hieronder de tekst:

Aan het bos woont een speciaal meisje, Maya. Ze kan praten met bomen, dieren en planten. Tijdens haar dagelijkse wandeling vindt ze een blauwe steen.Ze stapt ermee naar meneer eik.

‘Kijk, ik heb een blauwe steen gevonden’, zegt ze.

Dit is een vriendschapssteen en heet lapis lazuli. Wrijf erover en spreek volgende spreuk’, zegt meneer eik.

Maya wrijft erover en herhaalt:

Steen, steen, blauwe steen.

Neem mij mee.

Steen, steen, blauwe steen,

Tover je kracht om me heen.

Rondom Maya vormt zich een blauw licht.

Hé, meisje je hebt me geroepen?

Maya schrikt, herpakt zich en vraagt: ‘Waar dient een vriendschapssteen voor’?

Geef mij door, zo worden jou vrienden bewust dat echte vriendschap bestaat’, zegt de blauwe steen.

Na een korte adempauze

Na een korte adempauze vlieg ik er morgen opnieuw in.  Het is wel eens nodig om alles eens goed te laten bezinken en een verhaal eens een tijdje opzij te leggen.  Als je het verhaal dan opnieuw leest, dan krijg je soms nieuwe ideeën om het verhaal verder uit te werken. 
Ik heb er zin in.  Morgen start ik met het verhaal 'De krokofant' eens opnieuw te lezen en te herwerken waar nodig.

Kathy

Verhalenbundel Wintertijd

Heb bericht ontvangen dat mijn tekst: Het sneeuwballengevecht in het boek: Verhalenbundel Wintertijd zal verschijnen.
Vind het superleuk. 
Ik heb alvast deze verhalenbundel besteld via Yalenbooks

Kathy